Σε πρώτο πρόσωπο. Καταγραφή του φόβου και της ντροπής. Της αγωνίας και του πόνου. Ενός παιδιού που κακοποιείται από τα άτομα που θα έπρεπε να το φροντίζουν και να το αγαπούν. Φτάνει στο σημείο να νιώθει πως είναι ένα τίποτα. Πεινά για αγάπη.Θέλει να εξαφανιστεί. Για να μην φαίνεται. Για να μην μπορεί να το εντοπίσει. Μέχρι την μέρα που βρίσκει τη δύναμη να μιλήσει.